Një studim i ri nga Universiteti i Kalifornisë sjell lajme premtuese për pacientët që vuajnë nga retinitis pigmentosa – një sëmundje gjenetike që çon në verbëri progresive.
Sipas hulumtimit të publikuar në revistën “Current Biology”, disa qeliza të retinës kanë aftësinë të “riorganizohen” dhe të krijojnë lidhje të reja funksionale kur shikimi fillon të dobësohet.
Studiuesit nga “Jules Stein Eye Institute” në kuadër të David Geffen School of Medicine, zbuluan përmes eksperimenteve në minj laboratorikë se qelizat bipolare të retinës, të cilat zakonisht marrin sinjale nga qelizat që mundësojnë shikimin natën, mund të lidhen me qelizat që janë përgjegjëse për shikimin gjatë ditës kur këto të fundit humbin funksionin e tyre.
Retina përpiqet të përshtatet me humbjen e qelizave fotoreceptore duke ruajtur ndjeshmërinë ndaj dritës së ditës
-shpjegon Dr. A.P. Sampath, një nga autorët kryesorë të studimit.
Retinitis pigmentosa prek miliona njerëz në mbarë botën dhe është shkaku më i zakonshëm i verbërisë së trashëguar.
Edhe pse sëmundja zakonisht përparon ngadalë, ajo çon gradualisht në humbje të ndjeshme të shikimit, duke ndikuar ndjeshëm në cilësinë e jetës së pacientëve.
Hulumtimi sugjeron se retina ka aftësi vetëpërshtatëse në faza të ndryshme të përparimit të sëmundjes, duke ofruar një dritë shprese për identifikimin e trajtimeve të reja që mund të ndihmojnë në ruajtjen e shikimit.
Studiuesit aktualisht po e zgjerojnë kërkimin e tyre tek minj me mutacione të tjera gjenetike të lidhura me këtë sëmundje, me qëllim që të kuptojnë nëse ky mekanizëm i “ri-lidhjes” së qelizave është universal dhe mund të përdoret në zhvillimin e terapive të reja për njerëzit.
Ky zbulim përfaqëson një hap të rëndësishëm drejt ndërtimit të një të ardhmeje ku verbëria trashëguese mund të ngadalësohet ose edhe të parandalohet.
