Shalqiri nuk është vetëm aleati më i mirë kundër dehidratimit të trupit gjatë verës, por për shkak të bollëkut të antioksidantëve ndihmon në parandalimin e shumë sëmundjeve.
Ndër të tjera, shalqiri mbron zemrën, rregullon presionin e gjakut, zvogëlon dhimbjet e kyçeve.
Në të njëjtën kohë, asnjë pjesë e shalqirit nuk duhet të hidhet, sepse i tëri është shumë i shëndetshëm dhe i dobishëm, veçanërisht gjatë vapës së verës, kur është stina.Lexoni edhe:Policia e Kosovës po e kërkon derisa Meriton Mjekiqi ‘flladitet’ si ‘boss’
Çfarë përmbajnë farat e shalqirit?
Farat e shalqirit zakonisht hidhen, por ato janë të ngrënshme dhe jashtëzakonisht ushqyese. Edhe pse të vogla, farat e shalqirit janë të pasura me proteina, yndyrna të shëndetshme dhe minerale. Për më tepër, këto fara janë një burim i lëndëve ushqyese kryesore si:
magnez
hekur
kalcium
folat
zink
kalium
fosfor.
Më poshtë janë pesë përfitime shëndetësore nga konsumimi i tyre i rregullt, por edhe pesë rreziqe të mundshme që duhen mbajtur mend.
Pesë përfitime shëndetësore nga farat e shalqirit
Rritës i energjisë: Farat e shalqirit kanë pak kalori, rreth 158 kalori për 30 gramë fara, që është rreth një e treta e një filxhani, por janë të pasura me lëndë ushqyese energjike. Ato ofrojnë proteina bimore dhe aminoacide esenciale, të krahasueshme me ato që gjenden në shumë arra.
Kontribuojnë në shëndetin tretës: Këto fara përmbajnë fibra të patretshme , të cilat ndihmojnë në ruajtjen e tretjes së duhur. Ato gjithashtu përmbajnë yndyrna të pangopura, të cilat mund të ndihmojnë në ruajtjen e tretjes së mirë dhe lëvizjeve normale të zorrëve.
Forconi imunitetin, kockat dhe muskujt: Farat e shalqirit janë një burim i lëndëve ushqyese kryesore si magnezi, hekuri, kalciumi, folati, zinku, kaliumi dhe fosfori. Këto lëndë ushqyese mbështesin shëndetin e kockave dhe muskujve, rregullojnë presionin e gjakut dhe janë të rëndësishme për forcimin e imunitetit dhe ekuilibrin e lëngjeve.
Mbron shëndetin e zemrës: Farat e shalqirit përmbajnë yndyrna të shëndetshme për zemrën, duke përfshirë acide yndyrore të monopangopura dhe polipangopura, acid linoleik omega-6 dhe acid oleik, të cilat janë të mira për shëndetin kardiovaskular dhe metabolik.
Përveç kësaj, fibra e patretshme në këto fara mund të ndihmojë në kontrollin e niveleve të kolesterolit dhe sheqerit në gjak, të cilat janë të rëndësishme për shëndetin e zemrës.
Mbron nga sëmundjet kronike: Flavonoidet dhe komponimet bioaktive si likopeni në farat e shalqirit kanë efekte anti-inflamatore, të cilat mund të ndihmojnë në mbrojtjen nga sëmundjet kronike.
Hulumtimet tregojnë se likopeni mbron nga disa lloje kanceri, siç është kanceri i prostatës dhe i gjirit, dhe mbron zemrën duke zvogëluar rrezikun e atakut në zemër.
Pesë rreziqe shëndetësore nga farat e shalqirit
Edhe pse farat e shalqirit janë të sigurta dhe ushqyese për shumicën e njerëzve, ka disa disavantazhe të mundshme për t’u pasur parasysh nga konsumimi i këtyre farave:
Probleme gastrointestinale: Farat e shalqirit nuk treten lehtë dhe mund të shkaktojnë kapsllëk, gazra ose fryrje, veçanërisht nëse konsumohet një sasi e madhe ose marrja e fibrave rritet papritur.
Për shkak të përmbajtjes së tyre të lartë të fibrave, farat e shalqirit duhet të shmangen nga njerëzit që kanë probleme me stomakun, siç është sindroma e zorrës së irritueshme.
Marrje më e lartë e yndyrnave: Edhe pse yndyrnat janë përgjithësisht të shëndetshme, farat e shalqirit përmbajnë rreth 13 gramë yndyrë për 30 gramë fara. Prandaj, njerëzit që kufizojnë marrjen e yndyrës duhet të kenë kujdes me madhësinë e porcionit të këtyre farave.
Rrezik mbytjeje: Edhe pse të vogla, farat e shalqirit mund të përbëjnë rrezik mbytjeje, veçanërisht për njerëzit me vështirësi në gëlltitje ose me histori aspirate.
Alergji ose ndjeshmëri: Alergjitë ndaj shalqirit janë të rralla, por të mundshme. Disa njerëz mund të jenë gjithashtu të ndjeshëm ndaj farave të shalqirit.
Thithja e lëndëve ushqyese: Farat e shalqirit përmbajnë acid fitik, një anti-lëndë ushqyese që lidhet me elementë të rëndësishëm si hekuri, zinku dhe kalciumi, duke bërë që këto minerale të nxirren nga trupi përpara se trupi të mund t’i përdorë ato.
Acidi fitik, meqë ra fjala, është një shkak i zakonshëm i anemisë nga mungesa e hekurit. Megjithatë, kjo nuk ka gjasa të ndodhë nëse farat nuk konsumohen në sasi shumë të mëdha.
Si të hani farat e shalqirit
Ashtu si farat e tjera, farat e shalqirit janë një ushqim i gjithanshëm që mund të konsumohet veçmas ose si pjesë e një vakti. Ato mund të hahen të gjalla, por shpesh piqen ose skuqen për të krijuar një meze të lehtë.
Më poshtë janë disa sugjerime se si t’i përfshini farat e shalqirit në dietën tuaj:
Përdorini ato në smoothie.
Shtojini ato në sallata, sanduiçe ose tortilla.
Përziejini ato me drithëra ose granola me kos.
Shtojini ato në ëmbëlsira ose bukë.
Përziejini ato me humusin.
